Першыя сустрэчы часам уразаюцца ў памяць асабліва. Быў пачатак кастрычніка, цёплы, з пажаўцелымі бярозкамі, лісце з якіх сыпалася на драўляны столік у старой альтанцы, зацененай кустамі язміну. З Міколам Купрэевым мяне пазнаёміў сябра. – Вельмі прыемна, – радасна здзівіўся я. – Нядаўна чытаў вашае… – Брэшаш, – без крыўды і […]